درک تحمل، وابستگی و اعتیاد

مهم است که در هنگام بحث در مورد سوء مصرف مواد و استفاده از داروهای تجویزی مانند داروهای ضد افسردگی ، معنای واژه تحمل، وابستگی و اعتیاد را درک کنید . متأسفانه، هر دو متخصص و غیرمجاز اغلب این شرایط را به اشتباه استفاده می کنند، که منجر به اعتقاد اشتباهی می شود که تحمل، وابستگی و اعتیاد فقط نام های مختلفی برای همین هستند. با این وجود شناخت تمایز بین این اصطلاحات می تواند منجر به درک بهتر خطرات سوء مصرف مواد شود.

مهمترین تمایز بین این مفاهیم این است که تحمل و وابستگی به عواقب فیزیکی مصرف مواد اشاره دارد. در مقابل، اعتیاد یک اصطلاح توصیفی است که به نیاز به دخالت در رفتارهای مضر مانند استفاده از مواد مخدر اشاره دارد.

مواد مخدر که منجر به تحمل و وابستگی فیزیکی می شود، اغلب باعث ایجاد اعتدال می شود، اما نه همیشه.

3 نوع اصلی تحمل وجود دارد:

تحمل حاد یا کوتاه مدت ناشی از مواجهه مکرر با یک داروی بیش از یک دوره نسبتا کوتاه است. سوء مصرف کوکائین اغلب به تحمل حاد منجر می شود. آزمایشات نشان داده است که پس از دوز اول کوکائین، افراد آزمایشی دارای اختلال زیاد و افزایش ضربان قلب و فشار خون هستند. با این وجود، علیرغم تقریبا دو برابر شدن میزان مواد مخدر در خون، دوز دوم کوکائین 40 دقیقه بعد باعث افزایش اثرات "مثبت" دارو از جمله افزایش بیشتر ضربان قلب یا فشار خون نمی شود 2 .

تحمل مزمن و یا درازمدت هنگامی ایجاد می شود که فرد بدن را در معرض قرار گرفتن در معرض مواد مخدر در طول هفته ها یا ماهها قرار می دهد. افرادی که به طور منظم از مواد مخدر تجویز شده استفاده می کنند، تحمل مزمن را به اثرات بی نظیر این داروها می رسانند، که باعث می شود بسیاری از آنها افزایش دوز مصرف شده یا تبدیل شدن به روش های قوی تر مصرف این داروها مانند خوردن یا تزریق

تحمل آموخته ممکن است از مواجه شدن مکرر با داروهای خاص باشد. به عنوان مثال، افرادی که ماه ها یا سالها با الکل مصرف می کنند، اغلب به دیگران ناسپاسی ندارند. مطالعات تجربی نشان داده است که مصرف کنندگان می توانند اثرات الکل را بر هماهنگی آنها جبران کنند، در حالی که چندین بار در معرض نفوذ 3 قرار می دهند . با این وجود، این تحمل اگر کار تغییر شود، ناپدید می شود.

در نهایت اکثر داروها دارای بیش از یک اثر هستند و تحمل لزوما به همان اندازه برای همه اثرات ایجاد نمی شود . افرادی که از مواد مخدر غیرقانونی و تجویز شده مانند هروئین یا اکسید کتون (OxyContin) استفاده می کنند، به سرعت در برابر تحریک پذیری بالا، این داروها تولید می کنند، اما نه به عارضه جانبی خطرناک تنفسی (کاهش سرعت تنفس). مبتلایان به مواد مخدر که دوزهای زیادی از این داروها را برای غلبه بر تحمل و بالا می برند، اغلب در بیمارستان بستری می شوند و یا حتی می میرند زیرا آنها تنفس را متوقف می کنند.

وابستگی چیست؟

گرچه وابستگی اغلب بخشی از اعتیاد است، داروهای غیر اعتیاد نیز می توانند وابستگی را در بیماران ایجاد کنند. یک مثال اصلی، پردنیزون، یک فرم مصنوعی کورتیزول هورمون استروئید است که برای درمان آسم، واکنش های آلرژیک، بیماری کرون و بسیاری دیگر از بیماری های التهابی استفاده می شود. پیشزونیون به علت اعتياد تولید نمی شود. با این حال، اگر یک بیمار پردنیزون را چندین هفته مصرف کرده و سپس به طور ناگهانی متوقف شود، احتمالا از علائم برداشت مانند خستگی، ضعف، درد های بدن و درد مفاصل رنج می برند 4 .

وابستگی ناشی از تغییرات در بدن ناشی از تماس دائمی با یک داروی است. در مورد پردنیزون، بدن با کاهش تولید کورتیزول خود، با استفاده از کاهش تولید کورتیزول خود، با دوزهای مکرر تداخل می کند، که می تواند بدن را بدون سطح پایه حمایت از کورتیزول ترک کند، در حالی که استفاده از پردنیزون متوقف می شود و علائم ترک استروئید را تا زمان طبیعی تعادل دوباره برقرار شده است

وابستگی به مواد از نظر درمانی قابل درمان است. هدف این است که به جای ناگهان بیمار را از دارو بطور آهسته جدا سازد تا بدن بتواند به عملکرد عادی بازگردد. برای بیماران مبتلا به وابستگی به عنوان یک عارضه جانبی از مصرف داروهای مورد نیاز (به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی)، پزشک می تواند از روش سفت کردن استفاده کند (به طرز آهسته دوز دارو را در طول زمان کاهش می دهد) برای به حداقل رساندن خروج از بدن.

برای افرادی که وابسته به غیر قانونی و یا داروهای تجویزی به علت سوء استفاده به جای نیاز پزشکی، سم زدایی (سم زدایی) امکانات نیز ممکن است یک مخروطی کنترل و / یا داروهای برای جلوگیری از علائم ترک جدی استفاده کنید. آنها همچنین ممکن است مواد مخدر خطرناک را با مواد مخدر مشابه اما مطمئن تر برای کنترل وابستگی جایگزین کنند. به عنوان مثال، افرادی که از هروئین استفاده می کنند اغلب یک داروی طولانی مدت مثل متادون یا بوپرنورفین به منظور کاهش علائم و هذیان برداشته می شوند.

Detox یک فرایند نسبتا کوتاه مدت است که چندین تا چندین هفته طول می کشد که به مواد مخدر کمک می کند تا با مصرف مواد مخدر بی نظیر را ترک کنند و از علائم خطرناک برداشت جلوگیری کنند. در حالی که فرآیند سم زدایی گامی ضروری برای بهبود است، سم زدایی خود را برای درمان اعتیاد درازمدت کم می کند. تحقیقات نشان داده است که افرادی که در برنامه های درمان مواد مخدر پس از تحت سم زدایی شرکت نمی کنند، به عود و تا پایان نیاز سم زدایی دوباره در آینده 5 .

همانطور که برخی از داروهایی که وابستگی را ایجاد می کنند اعتیادآور نیستند، همچنین داروهای بسیار اعتیاد آور هستند که نشانه های برداشت فیزیکی را تولید نمی کنند. حتی پس از مدت طولانی سوء استفاده، داروهای روانگردان، از جمله کوکائین و متامفتامین ، علائم برداشت فیزیکی مشخص مانند استفراغ و تکان دادن را ایجاد نمی کنند، اگرچه علائم روانشناختی مانند افسردگی، اضطراب و گرایش های دارویی می تواند وجود داشته باشد 6 . علیرغم فقدان علائم فیزیکی قابل اندازه گیری قابل مشاهده و قابل اندازه گیری، افراد مبتلا به مزمن روانگردان ممکن است معتاد باشند.

اعتیاد چیست؟

اعتیاد یک وضعیت روانی است که توصیف اجباری برای مصرف دارو یا مشارکت در سایر رفتارهای مضر است. افراد می توانند اعتیاد به داروهای غیر مجاز خیابانی، داروهای تجویزی و حتی فعالیت هایی مانند قمار را توسعه دهند. اعتیاد پایدار است و افراد معتاد می توانند پس از سال ها انزوا به مصرف مواد مخدر بازگردند.

اگر چه اعتیاد به عنوان نشانه ضعف اخلاقی مورد توجه قرار گرفته است، اکثر افرادی که در زمینه درمان سوء مصرف مواد و اعتیاد هستند، می توانند شرایطی باشند که در ارتباط با تغییرات در مغز ناشی از استفاده از اعتیاد آور مواد این به این دلیل است که تقریبا تمام داروهای اعتیادآمیز به طور مستقیم یا غیرمستقیم زمینه مغز، هسته accumbens را فعال می کنند که به طور طبیعی توسط فعالیت های طبیعتا پاداش دهنده مهم برای زنده ماندن مانند خوردن، داشتن رابطه جنسی یا صرف وقت با دوستان تحریک می شود.

منبع: drugabuse